ဒီေန႔ (Booking)

အိမ္က အစ္ကိုကို ဖုန္းလွမ္းဆက္လိုက္္တယ္။ သိခ်င္ေနတာေလးရွိေနတာေလ။ ဒါနဲ႔ 1818 ကဒ္နဲ႔ေတာင္မေခၚေတာ့ပဲ တိုက္ရိုက္ေခၚလိုက္တယ္။ အရမ္းသိခ်င္ေနလို႔။ သူ႔တို႔ မေန႔က သြားလုပ္တဲ႔ကိစၥေလး အဆင္ေျပလား၊ ပူးေတတို႔ လိုခ်င္တဲ႔ေန႔ရလားလို႔ မစၥတာပီကလဲ သိခ်င္ေနတာေလ။ ဒါနဲ႔ ပူးေတဒီမနက္ သူအိပ္ယာႏိုးမယ့္အခ်ိန္ထိေစာင့္ၿပီး(အစ္ကိုက သူအိပ္ေနတုန္း ဖုန္းလာရင္ အရမ္းစိတ္ဆုိးတာေလ။ ဒါက ပူးေတတို႔ ေမာင္ႏွမေတြ အားလံုးတူတူပဲ။ အေရးႀကီး ကိစၥဆိုရင္ေတာ႔ ရပါတယ္။ ခုဟာက ပူးေတတို႔ အတြက္ အေရးႀကီးေပမယ့္ သူကေတာ့ အေဝးႀကီးလိုေသးတယ္လို႔ ေျပာမွာေပါ႔။) ဆက္လိုက္ေတာ႔ အစ္ကိုက သူ႔ရံုးခန္းေတာင္ေရာက္ေနၿပီေလ။ ေစာင့္ရက်ိဳးနပ္ပါတယ္။ ပူးေတတို႔လိုခ်င္သလို အကုန္လံုးအဆင္ေျပတယ္တဲ႔။ ဟီး ေပ်ာ္လိုက္တာ ထိန္းလို႔ကိုမရဘူး။ ကိုယ္သိခ်င္တာသိရေတာ့ သူေျပာတာ နားေထာင္ေနေပမယ့္လဲ မၾကားေတာ့ဘူး။ သူေမးတာေတြလဲ ေပါက္တတ္ကရေတြ ေျဖလို႔ အစ္ကိုက ဒါဆိုလဲ ဒါပဲ။ တလြဲေတြေျဖမေနနဲ႔တဲ႔။ ဟီး ဟီး။ သူသိသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ ဖုန္းခ်လိုက္တယ္။ ခ်ၿပီးတာနဲ႔ မစၥတာပီဆီကို တန္းေခၚေတာ့တာပဲ။ ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ထိေတာင္မွ မေစာင့္ႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ ပူးေတလဲ ေျပာခ်င္တာေတြေျပာလိုက္ေတာ႔ သူလဲ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ အရင္ကဆို ပူးေတ သူ႔ဆီကို အလုပ္ခ်ိန္မွာ ဖုန္းဆက္ရင္ ဒါပဲေနာ္။ Lunch Time က်မွ ျပန္ေခၚမယ္။ သူမ်ားေျပာစရာျဖစ္မယ္ဆိုၿပီးေတာ႔။ ခုေတာ႔ သူကိုယ္တိုင္ကိုက ေမးခြန္းေတြေမးေနတာေလ။ သူေမးတာေတြ ပူးေတလဲ ေသခ်ာမသိဘူး။ ဘာလို႔လဲဆို ခုနက အစ္ကိုနဲ႔ ေျပာတုန္းက ေသခ်ာမွ နားမေထာင္တာကိုး။ ဒါနဲ႔ သူလဲ အေရးႀကီးတာ သိရရင္ၿပီးတာပါပဲဆိုၿပီး ဖုန္းခ်သြားတယ္။ သူဖုန္းခ်သြားတဲ႔ အထိ ပူးေတရင္ထဲက ဝမ္းသာေနတာက မေပ်ာက္ေသးဘူး။ ဒါနဲ႔ ပူးေတဘေလာ႔ေလးထဲမွာ ဒိုင္ယာရီ အေနနဲ႔ ခ်ေရးထားလိုက္တာ။ စာလာဖတ္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဘာမွန္းမသိ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သြားရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္။ အခုေတာ႔ အမွတ္(၁) ေျခလွမ္းအေနနဲ႔ သိမ္းထားလိုက္တယ္။ ေျခလွမ္းအားလံုးျပည့္သြားလို႔ ပူးေတတို႔ သြားခ်င္တဲ႔ေနရာေရာက္ၿပီဆိုရင္ ဘာလဲဆိုတာ သိရမွာပါ။ အမွတ္(၁) ေျခလွမ္းေလးက ပူးေတတို႔ လိုခ်င္သလိုျဖစ္လာလို႔ ပူးေတရင္ထဲမွာ အတိုင္းမသိ ဝမ္းသာရပါတယ္ရွင္။...

ပံုေလးကို ဒီကေနယူတာပါရွင္