Friday, September 23

ျမစ္ဧရာ အဓြန္႔ရွည္ က်န္းမာႏိုင္ပါေစ

စာမေရးတာ အေတာ္ေလးကို ၾကာသြားပါၿပီ။ ေရးဖို႔လဲ ဘာအေၾကာင္းကို ဘယ္လို စေရးရမယ္မသိျဖစ္ေနတယ္။ သူငယ္ခ်င္း သက္တန္႔ခ်ိဳကေတာ့ ဘေလာ့ဂါဆိုတာဘာလဲ ဆိုၿပီး တက္ဂ္ပို႔စ္ ေရးခိုင္းထားပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေရ ကိုယ္တိုင္က ဘေလာ့ေရးေနေပမယ့္ တကယ့္ဘေလာ့ဂါအစစ္မဟုတ္ပဲ အမည္ခံ ဘေလာ့ဂါသက္သက္လို ျဖစ္ေနတဲ႔သူဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေရးခိုင္းတဲ႔ ေခါင္းစဥ္က အေတာ္ေလးခက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရးေပးပါမယ္လို႔။ ဘယ္ေတာ့လဲ ဆိုတာေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။ ေနာက္ႏွစ္ ဘေလာ့ေဒးက်မွ ေပါင္းေရးျဖစ္မလားပဲ။  အခုေတာ့ အမ်ိဳးသားေရးျဖစ္တဲ႔ ဧရာဝတီျမစ္ၾကီးအေရး မမေရႊစင္ဦးႏိႈးေဆာ္ထားတာေတြ႔ေတာ့ ကိုယ္လဲျမန္မာျပည္သားတေယာက္အေနနဲ႔ ျမန္မာျပည္ၾကီးရဲ႔ အသက္ေသြးေၾကာျဖစ္တဲ႔ ျမစ္ၾကီးဧရာကို ေရရွည္တည္တန္႔လိုတဲ႔စိတ္နဲ႔ ဒီပို႔စ္ေလး တပုဒ္ေရးခ်င္မိတယ္။  နဂိုထဲက စာေရးမေကာင္းေတာ့ ဖတ္လို႔ေကာင္းေအာင္လို႔ ပူးေတမေရးတတ္ပါဘူး။ ဒီပို႔စ္ကို ျမန္မာျပည္သားတေယာက္အေနနဲ႔ အမိျမန္မာျပည္ကို ခ်စ္တဲ႔စိတ္ (ပူးေတႏိုင္ငံေရးေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္သူမဆို ကိုယ္႔ေမြးရပ္ေျမကိုေတာ့ ကိုယ္ခ်စ္ၾကတာပဲေလ။) တစ္ခုထဲနဲ႔ပဲ ပူးေတကို ဒီပို႔စ္ေလး ေရးခြင့္ျပဳပါလို႔ ။

ညတုန္းကမွ ဘေလာ့ေတြလိုက္ဝင္ဖတ္ရင္းနဲ႔ မမေရႊစင္ရဲ႔ ဘေလာ့ဂါေတြကို ႏိႈးေဆာ္ထားတာေလး ဖတ္လိုက္ရတယ္။ ဒါနဲ႔အခ်ိန္မွီေလးရယ္ ဧရာဝတီအေၾကာင္း အန္တီစု အပါဝင္ ျမန္မာျပည္သားေတြ၊ အသိပညာရွင္၊ အတတ္ပညာရွင္ေတြ၊ စာေပပညာရွင္ေတြ၊ မီဒီယာေတြ၊ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ေျပာေနၾကတာေတြ၊ လႈပ္ရွားေနၾကတာေတြ ၾကားသိျမင္သိေနရသေလာက္ တခုမွကို စိတ္ခ်မ္းသာစရာ မေကာင္းခဲ႔ပါဘူး။ တခါ မအိမ္႔ခ်မ္းေျမ႔ ဘေလာ့မွာလဲ သြားသြားဖတ္မိတယ္။ အစ္မက နဂိုထဲက စာေရးေကာင္းတဲ႔အျပင္ ခံစားခ်က္နဲ႔ထပ္ေပါင္းေရးလိုက္ေတာ့ အစ္မေရးတဲ႔ ပို႔စ္ေလးဖတ္ၿပီး မ်က္ရည္ပါက်မိတယ္လို႔ ေျပာရင္ ပူးေတပိုတယ္လို႔မ်ား ေျပာၾကမလားပဲ။

ခုမနက္ ကိုသတိုးရဲ႔ ပို႔စ္ေလးသြားဖတ္မိေတာ့လဲ အဂၤုလိမာလဇာတ္နဲ႔ ပမာျပေရးထားပံုေလးက ရင္ထဲကို နင့္ကနဲ ထိသြားေစတယ္။

ပူးေတအနီးကပ္သိခြင့္ရတဲ႔ ဧရာဝတီအေၾကာင္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ ပူးေတတို႔ငယ္ငယ္က ရန္ကုန္ကေန ဇလြန္ျမိဳ႔က ျပည္ေတာ္ျပန္ဘုရားၾကီးကိုသြားရင္ ေညာင္တုန္းျမိဳ႔ကဇက္ဆိပ္ကေန ဧရာဝတီျမစ္တဖက္ကမ္းကိုကူးဖို႔ ဇက္နဲ႔ကူးရတယ္။ အဲမွာဇက္တခါကူးဖို႔အေရး ၃၊ ၄ နာရီေလာက္ေစာင့္ရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ေတြတုန္းက ကေလးဆိုေတာ့ အိပ္ကငိုက္၊ ျခင္ကကိုက္၊ တခါမွလဲ ေရလမ္းခရီးမသြားဖူးေတာ့ ဇက္စီးရင္း ျမစ္ျပင္ကိုၾကည့္ရမယ္ဆိုတာသိေနေတာ့ ျမန္ျမန္စီးခ်င္ေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ျဖတ္ရတဲ႔ျမစ္ၾကီးကို အိမ္က အေမေတြ အေဒၚေတြ ေျပာျပလို႔ ဧရာဝတီျမစ္ၾကီးဆိုတာသိေနတယ္။ ပူးေတငယ္ငယ္က စာထဲကသင္ရတဲ႔အေၾကာင္းအရာေတြ အျပင္မွာျမင္ရေတြ႔ရရင္ အရမ္းစိတ္ဝင္စားတာပဲ။ အျပန္က်ရင္လဲ မနက္အေဆာၾကးထလာၾကရလို႔ ပင္ပန္းၿပီး ကားေပၚေရာက္ရင္ အိပ္ခ်င္ေနၿပီ။ ကေလးဆိုေတာ့ ကားေလးစထြက္တာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ျမစ္ဆိပ္ေရာက္လို႔ ဇက္ကူးဖို႔ေစာင့္ၿပီိဆိုတာနဲ႔ တန္းနိုးၿပီး ထေဆာ့ေတာ့တာပဲ။ ဇက္ကူးၿပီဆိုရင္လဲ လူၾကီးေတြက ကားေပၚကဆင္းရင္ ကေလးေတြ ကားေတြၾကားထဲညွပ္မွာ ေပ်ာက္မွာဆိုးလို႔ ကားေပၚကေန မဆင္းခိုင္းဘူး။ ပူးေတတို႔က ဇက္ေပၚဆင္းခ်င္တယ္။ ျမစ္ေရျပင္ကို ၾကည့္ခ်င္လို႔ မရမက ပူဆာခဲ႔ၾကတာ အခုထိမွတ္မိေနေသးတယ္။

ေရႊစက္ေတာ္သြားရင္လဲ မင္းဘူးမွာထင္တယ္။ ျမစ္ကိုဇက္နဲ႔ကူးရတာ။ ေရႊစက္ေတာ္ကေတာ့ ၂ ခါပဲ ေရာက္ဖူးတယ္။ ငယ္လည္းငယ္ေတာ့ သိပ္မမွတ္မိဘူး။ ဒီေလာက္ ပါပဲ။ ပူးေတနဲ႔ ဧရာဝတီ ေတြ႔ဆံုခဲ႔ၾကပံုေပါ႔။ ဒါေပမယ့္ ပူးေတ အခုလို ကိုယ့္ႏိုင္ငံကျမစ္ၾကီးက ဒီဆည္ၾကီးေဆာက္ၿပီး ေနာင္အႏွစ္ ၃၀ အတြင္းမွာ ဒ႑ာရီလို ျဖစ္က်န္ရစ္ေတာ့ဆိုတာကို ေတြးၾကည့္ယံုနဲပတင္ ဝမ္းနည္းခံစားရပါတယ္။ ေျပာသေလာက္ၾကီးလဲ မပ်က္စီးႏိုင္ပါဘူး။ ေရာဂါၾကီးေနၾကတာသက္သက္ပါ။ ေသေလာက္တဲ႔ထိ ျဖစ္မသြားႏိုင္ဘူးလို႔ဆိုရင္ေတာင္မွ အနည္းနဲ႔ အမ်ား ပ်က္ဆီးထိခိုက္ႏိုင္္မယ္ဆိုတာ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံက ဆည္ၾကီးေတြေဆာက္လုပ္ခဲ႔ၿပီးေနာက္ပိုင္း ပ်က္စီးခဲ႔ၾကတဲ႔ သူတို႔ႏိုင္ငံက ျမစ္ၾကီးေတြရဲ႔ သာဓကဆိုးေတြကုိၾကည့္ၿပီး ေတာ္ရံုလူေတာင္မွ သိႏိုင္ပါတယ္။  

ပူးေတလို ျမစ္ၾကီးနဲ႔ တိုက္ရိုက္ပက္သက္မႈ မရွိတဲ႔လူေတာင္ ခံစားရတယ္ဆိုရင္ ျမစ္ၾကီးနဲ႔ အနီးကပ္ တသားတည္း ဒိုးဒူေဘာင္ဘက္ စီးပြားရွာ၊ျမစ္ၾကီးကို မွီခိုၾကီးျပင္းလာၾကရတဲ႔ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္က တိုင္းရင္းသား ျပည္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ခံစားရမယ္ဆိုတာ မွန္းဆၾကည့္လို႔ရပါတယ္။

ခုတေလာ ဒီသီခ်င္းေလးကိုပဲ ႏႈတ္မွာ တိုတိုးေလးဆိုေနမိတယ္... အမ်ိဳးသား အားကစားပြဲေတာ္လား ေက်ာင္းသားအားကစားပြဲေတာ္လား မမွတ္မိေတာ့ဘူး က်င္းပတုန္းက အေကာ္ဒီယံ ဦးအုန္းေက်ာ္ ေရးစပ္ခဲ႔တာလို႔ထင္တယ္...

ေတာင္ေပၚေျမျပန္႔မွ ေမာင္ႏွမညီအစ္ကိုမ်ား
ေပါင္းစည္းထားျခင္းကို ျပည္ေထာင္စုဟုေခၚပါသည္။
ျမန္မာျပည္ရဲ႔ အလွ ရိုးမနဲ႔ ဧရာဝတီ၊
သံလြင္၊ ခ်င္းတြင္း စစ္ေတာင္း ၊ ေရႊလီ
တည္ရွိေနသမွ် စည္းဆင္းေနသမွ်
တနယ္စီသားခ်င္းေတြ ခ်စ္ၾကသည္။ ေသြးခ်င္းေတြ ခ်စ္ၾကသည္။ ေနာင္နွစ္မွာ ေတြ႔ၾကမည္။ ေသြးခ်င္းတု႔ိေရ ႏႈတ္ဆက္သည္....

တိုင္းရင္းသားျပည္သူေတြ ဆိုတာရွိလို႔လဲ ျပည္ေထာင္စုဆိုတာၾကီး ျဖစ္တည္ေနလာပါ။ ျပည္ေထာင္စုၾကီးမွာရွိတဲ႔ သယံဇာတ အရင္းအျမစ္အားလံုးက ျပည္ေထာင္စုသားအားလံုးနဲ႔ သက္ဆိုင္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုသားအားလံုး ပိုင္ဆိုင္ပါတယ္။

ဒီစီမံကန္းကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနၾကတဲ႔ ဝန္ၾကီးနဲ႔အဖြဲ႔ဟာ ျပည္ေထာင္စုသားအားလံုးပိုင္ဆိုင္တဲ႔ အရင္းအျမစ္ကို အေျခခံၿပီး တည္ေဆာက္မွာမို႔ ျပည္ေထာင္စုသားေတြအက်ိဴးအတြက္ အဓိကၾကည့္ေပးရမွာပါ။ ျပည္သူေတြအမ်ားစုမွာ အက်ိဳးအျမတ္မရွိရင္ တိုင္းျပည္မွာလဲ အက်ိဳးမရွိႏိုင္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒီလိုေတြေျပာတာ ပူးေတႏိုင္ငံေရးေတြ နားလည္လို႔ေျပာေနတာလဲ မဟုတ္ပါဘူး။ မိသားစုတခုအေနနဲ႔ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ မိသားစုညီအစ္ကိုေမာင္ႏွေတြအားလံုးပိုင္တဲ႔ ဘိုးဘြားပိုင္ပစၥည္းတစ္ခုကို မိသားစုဝင္အခ်ိဳ႔၊ ညီအစ္ေမာင္ႏွမ တခ်ိဳ႔ သေဘာတူရံုနဲ႔  ျပဳျပင္ခြင့္၊ ေရာင္းခ်ခြင့္၊ ခဲြေဝပိုင္ခြင့္ မရွိၾကဘူး။ တဦးတေယာက္က ကန္႔ကြက္ခဲ႔ရင္ေတာင္မွ ဒီလူ နားလည္သေဘာေပါက္လာၿပီး သေဘာတူညီလက္ခံလာတဲ႔အထိ ေစာင့္ရတာ လူမႈဥပေဒေဘာင္မွာကိုက ျပဌာန္းသေဘာတူထားပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္မို႔ ပူးေတအေနနဲ႔ ျပည္ေထာင္စုၾကီး ျပိဳကြဲမွာ မလိုလားပါဘူး။ ျပည္ေထာင္စုၾကီး မျပိဳကြဲေစခ်င္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုသားတိုင္း ခ်စ္ၾကတဲ႔ ျပည္ေထာင္စုၾကီးအတြက္ ျပည္သူကပိုင္ေသာ မိခင္ဧရာဝတီျမစ္ၾကီးကို မျဖစ္မေန တခုခု လုပ္ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ ျပည္သူအားလံုး သေဘာတူၾကည္ျဖဴဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆမိေၾကာင္းနဲ႔ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ မိခင္ဧရာဝတီကို သဘာဝအတိုင္းသာ ျပဳစုေစာင့္ရင္းနဲ႔ သက္တမ္းရွိသေလာက္ စီးဆင္းေစခ်င္မိေၾကာင္း .....

(ပူးေတမွာ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး၊ ဆည္တည္ေဆာက္ေရး အစရွိတဲ႔ နည္းပညာပိုင္းေရာ၊ ဗဟုသုတပိုင္းေရာ၊ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ နည္းဗ်ဴဟာ၊ ဗဟုသုတမ်ားလံုးဝမရွိပါသျဖင့္ ပူးေတအထက္မွာေရးခဲ႔တာေေတြက အမွားပါခဲ႔ရင္ ခြင့္လႊတ္ပါလို႔။ ဘိုးဘြားအေမြႏွစ္ပစၥည္းတခုကို ဆံုးရံႈးခါနီးတြင္ခံစားရတဲ႔ ခံစားခ်က္မ်ိဳးျဖင့္သာ ခံစားေရးသားခဲ႔ပါေၾကာင္း ဝန္ခံပါရေစ...)

အမိျမန္မာျပည္ တည္ရွိေနသမွ် ဧရာဝတီလည္း က်န္းမာခ်မ္းသာစြာျဖင့္ အဓြန္႔ရွည္ စီးဆင္းႏိုင္ပါေစလို႔

စာဖတ္သူ အားလံုးကို ေလးစားခင္မင္စြာျဖင့္
ပူးေတ

P.S>>> အခ်ိန္မရေတာ့လို႔ မမအိမ္႔တို႔ ကိုသတိုးတို႔ရဲ႔ ပို႔စ္ေတြ မလင့္ခ္ေပးလိုက္ရဘူး။ (လင့္ခ္ဖို႔က အခြင့္ေတာင္းတာနဲ႔ ဘာနဲ႔ၾကာသြားမွာဆိုးလို႔) မနက္ျဖန္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ခြင့္ေတာင္းၿပီး လင့္ခ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ႔မယ္။ မဖတ္ရေသးတဲ႔ လူေတြ ဖတ္လို႔ရေအာင္ရယ္၊ ကိုယ္ျပန္ဖတ္ခ်င္ရင္ အလြယ္တကူသြားလို႔ရေအာင္ရယ္ လင့္ထားမယ္စိတ္ကူးတယ္။ :)

11 comments:

ညိမ္းႏိုင္ said...

ေဟာ...ပူးေတေတာင္ စာျပန္ေရးၿပီ...ဝမ္းသာပါတယ္ဗ်ား
ဧရာဝတီအတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို႕လို သာမန္ျပည္သူေတြရဲ႕
ခံစားရတဲ႕စိတ္ေတြက ထပ္တူပါပဲဗ်ာ....၊ျမစ္ဆံုစီမံကိန္း
ကို အားလံုးညီညြတ္စြာကန္႕ကြက္ၾကပါစို႕ဗ်ား

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ပူးေတစာျပန္ေရးတာဝမ္းသာမိတယ္
အေကာ္ဒီယံဦးအုန္းေက်ာ္ေရးတာဟုတ္ပါတယ္။
သီခ်င္းေလးက အဓိပၸါယ္လဲေကာင္း သံစဥ္ေလးကလည္း သိပ္ေကာင္းတာမို႔ ဟိုးတုန္းက သိပ္ၾကိဳက္ခဲ႔တဲ႔ သီခ်င္းေလးပါ။
သီခ်င္းထဲကအတိုင္း တိုင္းရင္းသားေတြကို အေလးထားျပီး ျပည္သူအက်ိဳးကိုၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ ဧရာတီျမစ္ၾကီးကို ေရာင္းစားၾကမွာ မဟုတ္ပါဘူး
အဲဒီလိုမၾကည္႔တဲ႔သူေတြမို႔ ဧရာဝတီကို ေရာင္းစားရက္ၾကတယ္

seesein said...

ဧရာအေရးနဲ႕ ဘေလာ့ေလးျပန္လည္ ရွင္သန္ႏိုးထလာသလို
ဧရာလဲ ထာ၀ရ စီးဆင္းႏိုင္ပါေစ

ခင္မင္တဲ့
seesein

SHWE ZIN U said...

ညီမ ပူးေတ နဲ႕ အတူ ကန္႕ကြက္ၾကမယ္

ေက်းဇူးညီမ
ေရႊစင္ဦး

ကုိေအာင္(ပ်ဴႏုိင္ငံ) said...

ျမစ္ဆုံေရကာတာ တည္ေဆာက္မွဳကုိ ထပ္တူထပ္မွ် ကန္႕ကြက္ပါတယ္၊ ဧရာ၀တီျမစ္ၾကီး အဓြန္႕ရွည္ပါေစ ...

PhyoPhyo said...

ျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္းကို ကန္႔ကြက္ပါတယ္။
ဧရာ၀တီ အျမဲ ရွင္သန္ပါေစ။

blackroze said...

ပူးေတေရ
ဧရာဝတီပိုစ့္ေလးနဲ႕တူတူျပန္ေပၚလာလို႕
ဝမ္းသာပါတယ္..
ပူးေတေပ်ာက္ေနတာေတာ္ေတာ္ၾကာျပီ..

ပူးေတနဲ႕ထပ္တူတပ္မွ် ကန္႕ကြက္ပါတယ္..
ဒီစီမံကိန္းႀကီးကိုလံုးဝလက္မခံနိုင္ပါဘူး..

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ပူးေတ ျပန္ေပၚလာၿပီဘဲ။ ဧရာ၀တီကုိ ခ်စ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ ျပန္ေပၚလာတာ ေကာင္းတယ္။

ခင္မင္လွ်က္

အျဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

ဟုတ္ပ..
ဧရာဝတီကို ခ်စ္တဲ့စိတ္.. ဘယ္ေလာက္ပ်င္းလိုက္ၾကသလဲ.. ပူးေတေလးေတာင္ ျပန္ေပၚလာတယ္..။
ဧရာဝတီ ျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္းကို အၾကြင္းမဲ့ ကန္႔ကြက္ပါသည္။

mstint said...

ႏိုင္ငံသားမ်ားအားလံုး ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုး တြယ္တာတဲ့ 'ျမစ္ဧရာ' ထာဝရေအးခ်မ္းစြာျဖင့္စီးဆင္းႏိုင္ပါေစ။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

ျမေသြးနီ said...

ဧရာ၀တီကို လြတ္လပ္ခြင့္ေပးပါ...။
ဒီေျမမွာေန ဒီေရကိုေသာက္ၿပီး
ဧရာ၀တီကို ေက်းစြပ္ေနၾကတာ ရင္နာတယ္..။
ဧရာဝတီ ျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္းကို အၾကြင္းမဲ့ ကန္႔ကြက္ျခင္းကို ထပ္ဆင့္ ေထာက္ခံပါတယ္..။