ျပာသိုလျပည့္ေန႔ (ရွင္တစ္ေထာင္အခါေတာ္ေန႔)

ဒီေန႔ ဒီဇင္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔ဟာ ျမန္မာျပကၡဒိန္မွာ ျပာသိုလျပည့္ေန႔က်ပါတယ္။ ဇန္နဝါရီလ ၁ရက္ေန႔ကေတာ့ အားလံုးသိၾကတဲ႔ အတိုင္း အဂၤလိပ္ႏွစ္သစ္(New Year Day) က်ေရာက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ရက္ညေနေလာက္ ကတည္းက ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္သစ္ကို ႀကိဳဆိုဖို႔၊  "Happy New Year" ေအာ္ဖို႔ ၊ New Year ပါတီက်င္းပဖို႔ အားလံုးနီးပါး ျပင္ဆင္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ (လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၅ ႏွစ္ေလာက္အထိ ပူးေတလဲ အပါအဝင္ေပါ႔။ :D)

2004 ကစၿပီး ပူးေတရဲ႔ အန္းကုန္း (ပူးေတပါပါးရဲ ႔ အေဖ) က ဇန္နဝါရီလ ၁ရက္ေန႔ မနက္ 00:45 မိနစ္မွာ စမ္းေခ်ာင္း၊ မဟာျမိဳင္ေဆးရံုမွာ ကြယ္လြန္ခဲ႔တာေပါ႔။ ပူးေတတို႔ေတြ အဲဒီႏွစ္က စလို႔ New Year ပါတီ၊ New Year ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲ ဆိုတာ ကိုယ္နဲ႔ သိပ္မဆိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ႏွစ္စဥ္ ဇန္နဝါရီလ ၁ ရက္ေန႔ေရာက္တိုင္းေတာ့ အန္းကုန္းအတြက္ ရည္စူးၿပီး ႏွစ္တိုင္း အိမ္မွာ ဘုန္းႀကီးဆြမ္းကပ္၊ တရားနာေရစက္ခ် အလွဴလုပ္ပါတယ္။

ေျပာေနရင္းနဲ႔ အန္းကုန္းအေၾကာင္းေရာက္သြားတယ္။ ရွင္တစ္ေထာင္အခါေတာ္ေန႔ အေၾကာင္းျပန္ဆက္မယ္ေနာ္။ အရင္ကပူးေတလဲ ျပာသိုလျပည့္ေန႔ကို ရွင္တေထာင္ အခါေတာ္ေန႔လို႔ပဲ သိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ရွင္တေထာင္ အခါေတာ္ေန႔လို႔ ေခၚမွန္းလံုးဝမသိခဲ႔ပါဘူး။ တခ်ိဳ ႔လဲ သိၾကပါလိမ့္မယ္။ အားလံုးကို မသိဘူးလို႔ ပူးေတမဆိုလိုပါဘူး။ ပူးေတမသိခဲ႔တာကို ေျပာတာပါ။ ဝါဆိုလျပည့္ ဗုဒၶေန႔ ဆိုတာမ်ိဳး အထင္ကရေန႔ေတြကိုေတာ့ပူးေတသိပါတယ္။ :)

၁။ တန္ခူးလ ( သၾကၤန္ပြဲ )
၂။ ကဆုန္လ ( ေညာင္ေရသြနး္ပြဲ )
၃။ နယုန္လ ( စာေတာ္ျပန္ပြဲ )
၄။ ၀ါဆုိလ ( ၀ါဆုိပြဲ ) ( ပဥၹင္းရွင္ျပဳပြဲ )
၅။ ၀ါေခါင္လ ( စာေရးတံမဲပြဲ )
၆။ ေတာ္သလင္းလ ( ေလွျပိဳင္ပြဲ )
၇။ သီတင္းကြ်တ္လ ( မီးထြန္းပြဲ )
၈။ တန္ေဆာင္မုန္းလ ( ကထိန္ပြဲ )
၉။ နတ္ေတာ္လ ( စာဆိုေတာ္ပြဲ )
၁၀။ ျပာသိုလ ( ျမင္းခင္းပြဲ )
၁၁။ တပုိ႔တဲြလ (မီးပံုပြဲ)( ယာဂုထမနဲပြဲ )
၁၂။ တေပါင္းလ ( သဲပံုေစတီပြဲ )

တန္ခူးလ- ႏွစ္သစ္ကူးပဲြေတာ္
ကဆုန္လ- (ဗုဒၶေန႔)ေညာင္ေရသြန္းပဲြေတာ္
နယုန္လ- မဟာသမယေန႔
၀ါဆုိလ- ဓမၼစၾကာအခါေတာ္ေန႔
၀ါေခါင္လ- ေမတၱာအခါေတာ္ေန႔
ေတာ္သလင္းလ- ဂရုဓမၼအခါေတာ္ေန႔
သီတင္းကၽြတ္လ- အဘိဓမၼာအခါေတာ္ေန႔
တန္ေဆာင္မုန္းလ- သာမညဖလ အခါေတာ္ေန႔
နေတၱာ္လ- ဓမၼစာဆုိေတာ္မ်ားေန႔
ျပာသုိလ္လ- ရွင္တစ္ေထာင္အခါေတာ္ေန႔
တပုိ႔တဲြလ- ဩ၀ါဒပါတိေမာက္အခါေတာ္ေန႔
တေပါင္းလ- ျမတ္ဗုဒၶ ျပည္ေတာ္၀င္ အခါေတာ္ေန႔ တုိ႔ဆုိျပီး သတ္မွတ္ထားပါတယ္။
(ဒီအပိုဒ္ကေလးကို ဒီေနရာေလးကေန ကူးယူကိုးကားပါတယ္ရွင္)

ေတာ္သလင္းလ- ဂရုဓမၼအခါေတာ္ေန႔ ျဖစ္လာပံု အေၾကာင္းေလးကိုလဲ အရွင္တိကၡဉာဏာလကၤာရ က ဒီေနရာေလးမွာ ေရးဖြဲ႔ထားပါေသးတယ္ရွင္။ ဘာသာေရးပြဲေတာ္ အားလံုးကို ပူးေတတစုတစည္းထဲ ထားခ်င္တာရယ္၊ အာလံုးလဲ သိရ ဖတ္ရေအာင္ ပူးေတဘေလာ့ေလးမွာ မွတ္တမ္းအေနနဲ႔ ထားခြင့္ျပဳပါလို႔။

ျပာသိုလျပည့္ ရွင္တစ္ေထာင္အခါေတာ္ေန႔ဆိုတာေတာ့ ၾကားယံုသာႀကားဖူးၿပီး ဘယ္လိုဘယ္ပံု ျဖစ္လာတယ္ဆိုတာ ပူးေတမသိခဲ႔ပါဘူး။ ဟိုတေန႔ကမွ အိမ္ကလူႀကံဳနဲ႔ ပို႔လိုက္တဲ႔ ေရာင္ျပန္မဂၢဇင္းထဲမွာ စာေရးဆရာ တကၠသိုလ္ သွ်င္ဥကၠာ (မဟာဝိဇၨာ က်မ္းျပဳ) ေရးထားတာေလးေတြ႔လို႔ ဘာသာေရးနဲ႔ပက္သက္တာေလးကို ျပန္လည္မွ်ေဝခ်င္စိတ္ေပါက္လာပါတယ္။ ျပာသိုလျပည့္ေန႔ (၃၀-၁၂-၂၀၀၉) ေန႔အမွီေလး တင္ေပးခ်င္တာေၾကာင့္ ပူးေတအေနနဲ႔ စာေရးသူဆီ ဆက္သြယ္အခြင့္ေတာင္းဖို႔ အခ်ိန္မရွိေတာ့တာေၾကာင့္ ဒီေနရာေလးကေနတဆင့္ပဲ အခြင့္ေတာင္းပါရေစရွင္။ စာေရးဆရာရဲ႔ စာမူ မူရင္းအတိုင္း စာေရးသူရဲ႔ အမည္ကို အတိအက်ေဖာ္ျပၿပီးေတာ့ ျပန္လည္ျဖန္႔ေဝေပးတာမို႔ ပူးေတကို နားလည္ခြင့္လႊတ္ေပးဖို႔ ဒီေနရာကေနပဲ ေလးစားစြာျဖင့္ အခြင့္ေတာင္းလိုက္ပါတယ္လို႔။ စာေရးသူကို ပူးေတ ရဟန္းတပါးျဖစ္မယ္လို႔ခန္႔မွန္းပါတယ္။ ရဟန္းျဖစ္ခဲ႔မယ္ဆိုလဲ တပည့္ေတာ္ကို နားလည္ခြင့္ျပဳေပးပါလို႔။ စာေရးသူအေနနဲ႔ သာမန္လူပုဂၢိဳလ္ဆိုလဲ ဘာသာေရးအေၾကာင္း အမ်ားသိေအာင္ က်မ္းျပဳေရးသားေနသူအား ပူးေတအေနနဲ႔ စာေရးသူအမည္နဲ႔သာ ထပ္မံျဖန္႔ေဝေပးတာျဖစ္လို႔ နားလည္ေပးပါလို႔။



ျပာသိုလျပည့္ေန႔ (ရွင္တစ္ေထာင္အခါေတာ္ေန႔)
တကၠသိုလ္ သွ်င္ဥကၠာ (မဟာဝိဇၨာ က်မ္းျပဳ)

ျပာသိုလကား စိုစိုရႊဲရႊဲ ေငြခဲႏွင္းပြင့္တို႔ႏွင္႔အတူ ခြာညိဳေတြ လိွဳင္လွိဳင္သင္းသည့္လ ျဖစ္ေခ်၏။

ျပာသိုလျပည့္ေန႔ကို ရွင္တေထာင္အခါေတာ္ေန႔အျဖစ္ က်င္းပၾကေလသည္။ ထိုသို႔က်င္းပရျခင္းမွာ ေဂါတမဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္အခါက ရေသ႔ညီေနာင္ ရွင္တစ္ေထာင္တို႔သည္ ၄င္းတို႔၏ အယူဝါဒအား စြန္႔ပယ္ၾကလ်က္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္အတြင္း ကူးေျပာင္းေရာက္ရွိလာၾကေသာေၾကာင့္ပါေပ။

ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ မဟာသကၠရာဇ္ ၁၀၃ ခုႏွစ္၊ ပထမဝါကြ်တ္ၿပီးေနာက္ ရေသ့တစ္ေထာင္ကို ခြ်တ္ရန္ ဥရုေဝလေတာသို႔ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔တြင္ သြားေရာက္ခဲ႔ပါသည္။ ျပာသိုလျပည့္ေန႔အထိ ၂လၾကာမွ် ဥရုေဝလေတာ၌ပင္ သီတင္းသံုးလွ်က္ ရေသ႔မ်ားအား စည္းရံုးခဲ႔ပါသည္။ ထိုစဥ္ကာလ ဥရုေဝလေတာ၌ အစ္ကိုႀကီး ဥရုေဝလကႆပ ေခါင္းေဆာင္ေသာ ရေသ႔ငါးရာ၊ အစ္ကိုလတ္ နဒီကႆပ ေခါင္းေဆာင္ေသာ ရေသ့သံုးရာ၊ ညီငယ္ဂယာကႆပ ေခါင္းေဆာင္ေသာ ရေသ့ႏွစ္ရာ စသည္တို႔သည္ သံုးေနရာခြဲလ်က္ ေနထိုင္သီတင္းသံုးေနၾကသည္။ ဥရုေဝလေတာအုပ္သို႔ ေရာက္ရွိေတာ္မူခဲ႔ေသာ ေဂါတမဘုရားရွင္သည္ ဦးစြာ ဥရုေဝလကႆပ ရေသ႔ႀကီးထံ သြားေရာက္လ်က္ ေနခြင့္ေတာင္းခံေသာအခါ နဂါးႀကီးရွိေသာေနရာ၌ သီတင္းသံုးခြင့္ ရခဲ႔သည္။ ရေသ႔အားလံုးပင္ နဂါးႀကီး၏ လက္ခ်က္ျဖင့္ ဘုရားရွင္အသက္ဆံုးမည့္အေရးအတြက္ စိုးရိမ္ေတာ္မူေနၾကသည့္ၾကားမွပင္ ဘုရားရွင္က နဂါးႀကီးအား ႏွိမ္နင္းျပလိုက္သည့္အခါ ဥရုေဝလကႆပႏွင့္တကြ ရေသ့အေပါင္းတို႔လည္း ဘုရားရွင္အား ေလးစားအထင္ႀကီးသြားၾကကုန္၏။

ဥရုေဝလကႆပႏွင့္တကြ ရေသ့အားလံုးတို႔သည္ တရားနည္းလမ္းမက်ေသာ မီးလွံဳျခင္း၊ ေရငုပ္ျခင္း စသည့္ ပဥၥာတပအက်င့္မ်ားကို က်င့္ၾကကုန္၏။ ထိုအက်င့္မ်ားကို က်င့္ျခင္းျဖင့္ ကိေလသာေခါးပါးလိမ့္မည္ဟုလည္း လြဲမွားစြာ မွတ္ထင္ထားၾကကုန္၏။ ၄င္းတို႔၏ က်င့္ၾကံပံုမွာ ဆီးႏွင္းမ်ား တဖြဲဖြဲက်ဆင္းေနၿပီး ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ ခ်မ္းေအးလွစြာေသာ ျပာသိုလသမယအတြင္း သတ္မွတ္ရက္ ရွစ္ည၌ ေနရဥၨရာျမစ္အတြင္းသို႔ သက္ဆင္းကာ ေရငုပ္ၾကကုန္၏။ သည့္အတြက္ ခိုက္ခိုက္တုန္မွ် အခ်မ္းေဝဒနာကို ခံစားၾကရေလသည္။ ဤ၌ ေမတၱာကရုဏာ ႀကီးမားလွစြာေသာ ဗုဒၶဘုရားရွင္က ရေသ့မ်ား အခ်မ္းေဝဒနာ သက္သာေစရန္ ဖန္ဆင္းေပးေတာ္မူခဲ႔သည္။

ထို႔အျပင္ ဗုဒၶဘုရားရွင္သည္ ရေသ့မ်ားခြဲ၍ မကြဲေသာ ထင္းတံုးငါးရာအား တစ္ၿပိဳင္နက္ ကြဲေစျခင္း၊ ရေသ့မ်ားေမႊး၍မရေသာမီးကို တစ္ၿပိဳင္နက္ ေတာက္ေလာင္ေစျခင္း၊ ရေသပမ်ားၿငိမ္း၍မရေသာ မီးငါးရာအား တၿပိဳင္နက္ ၿငိမ္းေစျခင္း၊ မီးအိုးကင္း ငါးရာကို တၿပိဳင္နက္ ဖန္ဆင္းျခင္းစေသာ တန္ခိုးေတာ္မ်ားကို ျပသေတာ္မူပါသည္။ တန္ခိုးေတာ္စုစုေပါင္း (၃၅၁၆)မ်ိဳးျပသ၍ ရေသ့မ်ားအား ဆြဲေဆာင္ေတာ္မူခဲ႔သည္။

ထိုအခါ ရေသ့အေပါင္းတို႔သည္ ၄င္းတို႔၏ အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းမ်ားအားလံုးကို ေနရဥၨရာျမစ္အတြင္းသို႔ စြန္႔ပစ္လိုက္ၾကၿပီး ဗုဒၶဘုရားရွင္ထံ၌ ရဟန္ဒအျဖစ္ကို ေတာင္းခံခဲ႔ၾကေလ၏။ ပထမအႀကိမ္ ဥရုေဝလကႆပႏွင့္ တပည့္မ်ား၊ ဒုတိယအႀကိမ္ နဒီကႆပႏွင့္ တပည့္မ်ား၊ တတိယအႀကိမ္ ဂယာကႆပႏွင့္ တပည့္မ်ား သံုးသုတ္ခြဲ၍ သာသနာ့ေဘာင္သို႔ ဝင္ေရာက္္ခဲ႔ၾကသည္။ သည့္ေနာက္ ရွင္တစ္ေထာင္ (ဝါ) ရေသ႔တစ္ေထာင္လံုး ဧဟိဘိကၡဳရဟန္းမ်ား ျဖစ္လာၾကေတာ့သည္။ ထိုအခါ ဗုဒၶဘုရားရွင္လည္း ရေသ႔တစ္ေထာင္အား ဂယာသီသေက်ာက္ဖ်ာျပင္၌ " အာဒိတၱ ပရိယာယ သုတၱန္ ေဒသနာ" ကို ေဟာၾကားေတာ္မူရာ ရဟန္းအားလံုး အာသေဝါကုန္ခမ္း၍ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ ဆိုက္ေရာက္ခဲ႔ၾကေလေတာ့သည္။ ထိုေန႔ကား ျပာသိုလျပည့္ေန႔ ျဖစ္ေလ၏။ သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ျပာသိုလျပည့္ေန႔အား ဗုဒၶဘာသာဝင္တို႔က " ရွင္တစ္ေထာင္ အခါေတာ္ေန႔" ဟူ၍ သတ္မွတ္ခဲ႔ၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။
ျပာသိုလကား ဖုႆရာသီျဖစ္၏။ ေဆာင္းဥတု၏ အလယ္ပိုင္းရတု ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဆီးႏွင္းတို႔ ထူထပ္၍ အေအးဒာတ္လြန္ကဲေသာအခါလည္း ျဖစ္ေပသည္။ လမင္းႏွင့္ ဖုသွ်နကၡတ္ယွဥ္၍ လျပည့္ျခင္း၊ ေနမင္းႏွင့္ "မကရ" ၾကယ္စုတို႔ ယွဥ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ "မကာရရာသီ" ဟူ၍လည္း မွတ္သားၾကေလသည္။ မကာရမွာ မိေက်ာင္းဟူ၍ အဓိပၸာယ္ ရပါသည္။ ေရွးျမန္မာဘုရင္တို႔သည္ ဤလရာသီသို႔ေရာက္လွ်င္ ျမင္းခင္းသဘင္ကို ဆင္ယင္က်င္းပေလ့ ရွိၾကသည္။ မင္းညီမင္းသား၊ မင္းေျမးမ်ားႏွင္႔တကြ မွဴးႀကီးမတ္ႀကီး စစ္ေသနာပတိႀကီးမ်ား စုရံုးႀကြေရာက္လာၾကၿပီး ၾကည္းတပ္စစ္တန္ဆာမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ခ်ပ္မိန္ညိဳတို႔အား သပ္ရပ္တင့္တယ္စြာ ဝတ္စားဆင္ယင္ၾကလွ်က္ သက္ဆိုင္ရာတပ္ဖြဲ႔အသီးသီးမွ ဓား၊ လွံ၊ ေလး၊ ျမား စသည္တို႔ကို စြဲေဆာင္ၾကၿပီး နန္းရင္ျပင္၌ စြမ္းရည္မ်ား ျပသၾကပါသည္။ ဓားခုတ္ လွံထိုးအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို ဆိုင္းခ်က္ညီညီႏွင့္ အစြမ္းျပၾကရာ ရင္ထိတ္သည္းဖို ရွဳကြင္းရွု႕ကြက္မ်ားအျဖစ္ ခံစားၾကရေလသည္။

ျမင္းစီးသူရဲေကာင္းမ်ားသည္ ျမင္းေပၚ၌ ထိုင္လ်က္ကလည္းေကာင္း၊ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္လည္းေကာင္း၊ အိပ္လ်က္ ေရွ႔ျပန္ေနာက္ျပန္ျပဳလ်က္လည္းေကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳး ျမင္းစီးရင္း စြမ္းရည္မ်ားျပသၾက၏။ ျမင္းကို ဒုန္းစိုင္းစီးျပ၏။ ျမင္းစီးယင္းမွ အဲေမာင္းပစ္ျပ၏။ စက္အမ်ိဳးမ်ိဳး ခုတ္ျပ၏။ ဓားေရး လွံေရးတို႔ျပသသည္မွာ ရင္သပ္ရွဳေမာဖြယ္ေကာင္းလွ၏။ အဲေမာင္း ၉၃၇)ခ်င္း သံေပါက္၌
" စီးနည္း သံုးဆယ္၊ ခုႏွစ္သြယ္
ျခယ္လွယ္စိုင္းကာသာ။
လႊတ္ကြင္းျပင္ဝယ္၊ သဘင္ျမင္းခင္း
ခြာေရးက်င္း
စိုင္းလ်င္းဆိုဖြယ္သာ....." ဟူ၍ ေတြ႔ရွိရပါသည္။

ျမင္းခင္းသဘင္အျပင္ ဆင္ခင္းသဘင္ကိုပါ က်င္းပျပန္ပါသည္။ ဆင္ခင္းသဘင္ဆိုသည္မွာ ဆင္တိုက္ပြဲပင္ျဖစ္ေလ၏။ တိုက္ဆင္အခ်င္းခ်င္း အစြမ္းကုန္ အားကုန္ တိုးေခြ႔တိုက္ခိုက္ နင္းေခ်ၾကေသာ အင္အားခ်င္းၿပိဳင္၊ ဆင္ခ်င္းသတ္ပြဲ၊ တိုက္ခိုက္ပြဲကို ဆင္ခင္းသဘင္ဟု ေခၚဆိုၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ စစ္ပရိယာယ္ အသြယ္သြယ္ျဖင့္ တိုက္ခိုက္ထိုးခုတ္ပံုမ်ားႏွင့္တကြ ဆင္စီး ျမင္းစီး သိပ္သည္းက်စ္လ်စ္လ်က္ စစ္ႀကီးအဂၤါျပည့္စံုစြာ ၾကည့္ရွဳရျခင္းျဖင့္ ျမန္မာတို႔အေနႏွင့္ စစ္ေသြးစစ္မာန္မ်ား၊ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္မ်ား၊ တက္ႀကြႏိုးၾကားလာရသည္ကား အဆိုပါ ျမင္းခင္းသဘင္၊ ဆင္ခင္းသဘင္ေၾကာင့္ဆိုလွ်င္ မွားမည္မဟုတ္ေပ။ ျမင္းခင္းသဘင္အေၾကာင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ဆီသည္ရြာစား ဦးေအာင္ႀကီးကာ အဝၿမိဳ႔ဘြဲ႔ ၁၂ ရာသီ လူးတား၌ မွတ္တမ္းတင္ခဲ႔ပါသည္။

ျပာသိုလကား ၁၂ရာသီ မိုးလကၤာမွတ္စုအတိုင္း " ျပာသိုခ်မ္းျပင္း၊ ဆီးႏွင္းေရာယွက္၊ ႏွမ္းပံုပ်က္" ႏွင့္ ညီပါေပ၏။ ဗုဒၶဘုရားရွင္သည္ပင္လွ်င္ ျပာသိုလ၌ အခ်မ္းဒဏ္မွ သက္သာေစရန္အတြက္ မီးလွံဳခဲ႔ရေပသည္။ ရရွိလာေသာ ျပာမ်ားအား အေၾကာင္းမဲ႔ ျပဳန္းတီးမွဳမရွိေစရန္ သိုေလွာင္ေစ၏။ ျပာသည္ အညစ္အေၾကးမ်ားကို သန္႔စင္ႏိုင္စြမ္းရွိ၏။ ေျမဆီၾသဇာကို ျဖစ္ထြန္းေစ၏။ သည့္အတြက္ ျပာမ်ားကိုသိုေလွာင္ေစျခင္းမွ "ျပာသို" ဟူေသာ ေဝါဟာရ ျဖစ္ေပၚလာရေလ၏။ ခြာညိဳတို႔သည္ တလွိဳင္လွိဳင္ပြင့္ေသာ၊ ေငြႏွင္းတို႔ ေႀကြဆင္းေသာ ျပာသိုလရာသီႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ကုန္းေဘာင္ေခတ္စာဆို မဟာအတုလမင္းႀကီးက ေအာက္ပါအတိုင္း လြမ္းခ်င္းျဖင့္ သရုပ္ေဖာ္ခဲ႔ရာ လြမ္းဆြတ္ၾကည္ႏူးဖြယ္ ေကာင္းလွပါဘိ။

" တိမ္ေျခငယ္ရွင္းပါလို႔
ျမဴႏွင္းငယ္စိုစို၊ လျပာသိုမွာ
ႏြယ္ခြာညိဳ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ႏွင့္
လွိဳင္လွိဳင္သင္းတဲ႔ လကိုေလး။

ေရာင္သိဂၤ ီငယ္၊ ၾကည္ညီဖုသွ်
မကာရမို႔၊ ေရႊဝဥကင္
နန္းရင္ျပင္မွာ၊ လွံရင္ျမင္းခင္း
သဘင္က်င္းလို႔၊ ရာမင္းထြက္စံ
ဗိုလ္ညီလာ ခံေသာ့ခါ
ဆႏၵတ္ပိုင့္ ေျပာင္မြန္မွာ
ေအာင္တံခြန္ ေတဇာျမဴးလို႔
ထူးလွတယ္ေလး။ "

စာဖတ္သူ အားလံုးပဲ က်န္းမာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစလို႔။ :)