စတိတ္ရွိဳးမင္းသမီးေလး

ညီမေလးကို ပူးေတ ငယ္ငယ္က အႏိုင္က်င္႔ခဲ႔တဲ႔အေၾကာင္းေတြ ပူးေတေရးၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ ႔ကေလးဘဝ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ႔ ရီစရာအျဖစ္ပ်က္ေလးေတြကို ျပန္သတိရေနတာနဲ႔ ညီမေလးအေၾကာင္းပဲ ဆက္ေရးလိုက္တာပါ။

ငယ္ငယ္က အိမ္မွာ ပူးေတနဲ႔ ညီမေလးက မင္းသမီးေလ။ ညပိုင္း တီဗီကသတင္းလာတဲ႔အခ်ိန္ဆိုအိမ္မွာ ပူးေတတို႔အိမ္မွာ ဆြယ္တာစက္လုပ္ေတာ႔ စက္ခ်ဳပ္တဲ႔ အစ္မႀကီးေတြ၊ အလုပ္သမားေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ေလ ။ အိမ္သားေတြရယ္၊ သူတို႔ေတြက ပရိတ္သတ္၊ ပူးေတနဲ႔ ညီမေလးက မင္းသမီးပဲ။ အိမ္မွာ ပူးေတတို႔ငယ္ငယ္တုန္းကတုန္းက ဆက္တီခံုကပါတဲ႔ ေဖာ္မီကာ စားပြဲခံု( coffee table)က stage စင္ႀကီးေပါ႔ ။ ပါးပါးတို႔ အမ္းကုန္း၊ အမ္းမတို႔ မာမားတို႔က ဆက္တီခံုေတြေပၚမွာထိုင္ၿပီး အလုပ္သမားေတြက ဖ်ာေတြခင္းထိုင္ၾကတာမွတ္မိေသးတယ္။ ပရိတ္သတ္ေတြက အမ်ားႀကီးပဲ။ ပူးေတက ဒီအတိုင္းသာ ဂန္က်ယ္တာ။ ဒီလိုလူေတြအမ်ားႀကီးေရွ႔မွာ ထြက္ရမွာေတာ့ သိပ္ေၾကာက္တာ။ ဒါမ်ိဳးက် လံုးဝကို အသံမထြက္ေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ရွက္တာ။ လူေတာမတိုးတာေပါ႔။ ညီမေလးကေတာ့ အဆိုေတာ္လဲသူပဲ။ အစီအစဥ္ေၾကျငာသူလဲသူပဲ။ အဲဒီတုန္းက ျမန္မာ့အသံ တီဗီအစီအစဥ္ေတြကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ သူက ေသခ်ာ ဟန္နဲ႔ပန္နဲ႔ ေလယူေလသိမ္းနဲ႔ကို သရုပ္ေဆာင္ၿပီး ဆိုျပ၊ ကျပေဖ်ာ္ေျဖေတာ့တာပဲ။ ပူးေတကေက်ာင္းတက္ေနၿပီဆိုေတာ႔ နဲနဲနားလည္တတ္တဲ႔ အရြယ္ဆိုေတာ႔ ရွက္တာေပါ႔။ ညီမေလးက စကားေတာင္မွ မပီေသးဘူး။ ၂ ႏွစ္သမီးေလာက္ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ စကားသာမပီတာ မယ္မင္းႀကီးမက တတ္လိုက္တာ။ အကုန္လံုး ညညဆို သူ႔ကို ပြဲေတာင္းရတာအေမာပဲ။ သူက အဲဒီ coffee table ေပၚတက္ၿပီး ေအာက္ကတေယာက္ေယာက္က သနားခါးအေပြးတံုး ပိန္ပိန္ရွည္ရွည္ေလး တတံုးကို သူ႔လက္ထဲထည့္ေပးၿပီး ႏွုတ္ခမ္းနီဆိုး လက္ကိုင္ပုဝါေလးတထည္ေလာက္မ်ား ထည့္ေပးလိုက္ရင္ တကယ့္အဆိုေတာ္စတိုင္လ္ အတိုင္း ေမဆြိ၊ ေကာ္နီ၊ ေနာ္လီဇာ တို႔ရဲ ႔ သီခ်င္းေတြ အကုန္ဆိုေတာ႔တာပဲ။ မဆိုခင္ သူက အစီအစဥ္က အရင္ ေၾကျငာလိုက္ေသးတယ္။ သူေၾကျငာပံုက

" အားလံုးပဲ မဂၤလာပါခ်င္။ အထု သီခ်ိဳဖို႔ အလွည့္က်သူကေတာ႔ အခ်ိဳေတာ္ အခ်ဳမြန္ေက်ာ္၊ အပူးေတ က်စ္ပါတယ္။ အစီအစဥ္ေၾကျငာသူကေတာ့ အခ်ဳမြန္ေက်ာ္ပဲ က်စ္ပါတယ္။ အားလံုး အားေပးၾကပါ " တဲ႔ အဲဒါဆို ပရိတ္သတ္က လက္ခုပ္တီးရတယ္။

သူေျပာခ်င္တာက နာမယ္ေတြရဲ ႔ အေရွ႔ မွာ မိန္းကေလးေတြဆိုေတာ႔ "မ" တပ္ေျပာခ်င္တာ။ အခုသီဆိုဖို႔ အလွည့္က်သူကေတာ့ အဆိုေတာ္ မဆုမြန္ေက်ာ္ မပူးေတတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အစီအစဥ္ေၾကျငာသူကေတာ့ မဆုမြန္ေက်ာ္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုၿပီး သူက ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ စင္ေပၚတက္ေျပာတာ။ ၿပီးရင္

" လိပ္ျပာေတြ ဘယ္လိုဝဲေန မင္းတေယာက္ထဲပါ အခ်စ္ဦးေရ။ ျမင္ျမင္လာသမွ်ပန္းကေလးေတြ ေနရာမွ်ၿပီး မေပးနဲ႔ေလ...........တိတ္တိတ္ကေလး က်ိတ္က်ိတ္ေဆြးေန မင္းတေယာက္ထဲသာ အခ်စ္ဦးေရ......."

တို႔

"ကိုကိုခ်စ္ေရ ကိုကိုခ်စ္ေရ တို႔ကေတာ့ ေခၚမွာပဲေလ။ ထာဝစဥ္သာ မင္းႀကိဳက္သလိုခ်စ္ပါ မင္းႀကိဳက္သလိုခ်စ္ပါ ခ်စ္ေရ..... ကိုကိုးခ်စ္ေရ ကိုကိုးခ်စ္ေရ... "

" ေအာင္ ေအာင္ ေအာင္ ေအာင္နက္ လူသားမ်ားရဲ ႔ အက်ိဳးကို ထမ္း ဟန္ေဆာင္ကာ လိမ္ညာကာမေနနဲ႔ ......... " ( ဒါက ေကာ္နီရဲ႔ ေအာင္နက္ဆိုတဲ႔ သီခ်င္း၊ စာသားေတြ ပူးေတ မမွတ္မေတာ့လို႔ မွတ္မိတဲ႔လူရွိရင္ေျပာေပးသြားၾကပါလား Chorus အပိုဒ္က ညီမေေလးေအာ္တဲ႔ ေအာင္ ေအာင္ ေအာင္ ေအာင္နက္ ကိုပဲ သတိရေတာ႔တယ္။ ဒါကိုသူက အဲလိုေအာ္တာမဟုတ္ဘူး ေအာင္ ေအာင္ ေအာင္ ေအာင္ေလး တဲ႔ :) )

" ေမာင္ အမ်ားေျပာတဲ႔ ေသြးခြဲစကားေတြကို ေမာင္ စြဲျမဲၿပီးယံုေန ေမာင္ဘယ္လိုျပင္ျပင္မရေတာ႔ဘူး....."  (ဒါလဲ စာသာေတြ းမမွတ္မိေတာ႔ဘူး။ ၾကာၿပီကိုး ႏွစ္ ၂၀ နီးပါးရွိေနၿပီေလ။ အခု ညီမေလးကို အဲဒီသီခ်င္းဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းသြားေျပာရင္ သူဘာမွ မမွတ္မိေတာ႔ဘူး။ ဟုတ္လို႔လား။ ဆုက အဲလိုဆိုခဲ႔လို႔လား။ မဟုတ္ပဲတဲ႔ပဲ။ သူဒါပဲေျပာတယ္။ ဘယ္မွတ္မိပါ႔မလဲ အေတာ္ေလးငယ္တာကိုး။ )

သူက အဲဒီ သီခ်င္းေတြ အားလံုးကို အမူအယာအျပည့္ အက္ရွင္အျပည့္နဲ႔ ဆိုတာ။ ငယ္ငယ္က မာမားတို႔ ပူးေတတို႔ရဲ ႔အေဒၚေတြကေတာင္ ညီမေလးႀကီးလာရင္ အဆိုေတာ္ျဖစ္မယ္ထင္တယ္ဆိုၿပီး စိုးရိမ္ေနၾကတာ။ ( အိမ္က ပညာေရးကိုပဲ ထြန္းေပါက္ေစခ်င္တာပါ။ အဆိုေတာ္ျဖစ္တာကို မေကာင္းဘူးလို႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူးလို႔ )ၿပီးရင္ သူက သူတေယာက္ထဲ ဆိုေနတာေတာင္ အားမရဘူး။ အပူးေတ ေရ လာဆိုပါဦး ဆိုၿပီး " အထု ေခ်ေခ်ာ္ဖို႔ အလွည့္က်သူကေတာ့ အခ်ိဳေတာ္ အပူးေတပဲ က်စ္ပါတယ္ရွင္" ဆိုၿပီးေတာ့ လုပ္ေသးတာ။ ပူးေတမွာ ရွက္လို႔ ထြက္ကို မထြက္ဘူး။ :)

အဲဒီသီခ်င္းေတြ အားလံုးဆိုၿပီးရင္ ေနာက္ဆံုး စတိတ္ရွိဳး ၿပီးခါနီးၿပီဆိုရင္ သူ႔ရဲ ႔ ေနာက္ဆံုးပိတ္သီခ်င္းက ပူးေတတို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက ကေလးေတြ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ေရပမ္းစားတဲ႔သီခ်င္းေလး။ အျပင္မွာ ဒီသီခ်င္းက တကယ္မရွိဘူးထင္တယ္။ ကေလးသီခ်င္းလား ေသခ်ာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။

သူ႔လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ႔ လက္ကိုင္ပုဝါေလးနဲ႔ ပဲအျပည့္ထုတ္ၿပီးေတာ႔

"
လက္ကိုင္ပုဝါေလး ခါးၾကားထိုးလို႔
ရွိဳးထုတ္လို႔ေလွ်ာက္လို႔လာ
ဟိုမွာၾကည့္လဲ လိပ္ျပာ၊
ဒီမွာ ၾကည့္လဲ လိပ္ျပာ
ကြ်န္မခ်စ္တဲ႔ ေရႊလိပ္ျပာ
ထိုင္ပံုေလးေတြ ရိုက္လိုက္မယ္
မွိဳင္ပံုေလးေတြ ရိုက္လိုက္မယ္
ဓါတ္ပံု ဓါတ္ပံု
ကြ်န္မရည္းစားကို ေပးမယ့္ ေရႊဓါတ္ပံု "

ဆိုၿပီး အိုက္တင္ အျပည့္နဲ႔ ဆိုၿပီးရင္ေတာ့ တအိမ္သားလံုး တဝါးဝါး တဟားဟားနဲ႔ ပြဲက်ေနတာကို ပူးေတမ်က္စိထဲမွာ ဒီေန႔အထိ အမွတ္ရေနတုန္းပါပဲ။ ၿပီးရင္ေတာ့ တအိမ္သားလံုးရဲ ႔ အာဘြားေတြကို သူအျဖစ္နဲ႔ ရပါတယ္။ အခုေန ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ ဒါမ်ိဳး ငယ္ဘဝရဲ ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးမွဳေတြကို ဘယ္လိုမွ ျပန္မရႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ျပန္ရမယ္ဆိုရင္ တကယ္ပဲ ျပန္လိုခ်င္မိပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ဆံုးပိတ္ ပဲြသိမ္းသီခ်င္းၿပီးရင္ေတာ႔ အဲဒီ့ေန႔အတြက္ စတိတ္ရွိဳးက သိမ္းရပါၿပီ။ အားလံုးအိပ္ဖို႔ ျပင္ရပါတယ္။ ဒါေတာင္သူက ထပ္ဆိုခ်င္ေနေသးတာ။ မာမား အတင္းေခၚ ၿပီး အိပ္ခိုင္းလို႔ စတိတ္ရွိဳး ၿပီးသြားရတဲ႔ညေတြမ်ားတယ္။ :)


ညီမေလးသာ ဒီစာကို ဖတ္မိရင္ ပူးေတကို မမဆုအေၾကာင္းေတြ သူမ်ားေတြကို ေလွ်ာက္ေျပာတယ္ဆိုၿပီး သူကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ရွက္ေနေတာ႔မွာ။ ခ်စ္လို႔ပါညီမေလးရယ္။ မမတို႔ Generation ေလးေတြ အတြက္ မွတ္တမ္းတင္ထားခ်င္လို႔ပါ။ :) ကပ္ဖားတာ။ မဟုတ္ရင္ သူပါပါးကိုသြားတိုင္ရင္ ဒြတ္ခ။ မတိုင္ရဘူးေနာ္ ညီမေလး။ မမ ဘေလာ့ေပၚမွာ တအိမ္လံုးအေၾကာင္းေတြ အထုတ္ေျဖျပ ေနတယ္လို႔ေလ။ :)






(ဒီဘေလာ႔ေလးက ပူးေတရဲ ႔ မိသားစု၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ၊ သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ဘဝအေတြ႔အႀကံဳေလးေတြကို အမွတ္တရအေနနဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ဖို႔ ဖန္တီးထားတာျဖစ္လို႔ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေတြမ်ားေနၿပီး စာဖတ္သူအတြက္ ဘာရသ၊ သုတမွ မေပးႏိုင္ခဲ႔ဖူးဆိုရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ စာဖတ္သူအေနနဲ႔ နားလည္ေပးႏိုင္မယ္လို႔လဲ ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။ စာဖတ္သူအတြက္ ဘာမွမက်န္ဘူး အက်ိဳးမရွိဘူးထင္ရင္ ပူးေတေရးထားတာေတြကို မဖတ္ပဲ ေက်ာ္သြားႏိုင္ပါတယ္လို႔။ ဖတ္ၿပီး ခင္မင္လို႔ တခုခုေျပာခဲ႔မယ္ဆိုလဲ ပူးေတေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။ လာလည္ၾကတဲ႔ မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔ ) :)