Draft ထဲက ပို႔စ္ေလးေတြ တင္လိုက္တာပါ... ပို႔စ္ေတြက Up to date ျဖစ္မေနပါဘူး... ဘေလာ့ေလးအိပ္ေနတာၾကာလို႔ အိမ္ဦးနတ္ၾကီး ရဟန္းခံတုန္းက(၂၀၁၀ စက္တင္ဘာေလာက္က) ေရးထားတဲ႔ ပို႔စ္ေလးနဲ႔ ျပန္ဖြင့္လိုက္တာပါ....
ပူးေတေနေကာင္းေနပါၿပီ... ပူးေတကို အားေပးစကားေျပာ သတင္းေမးႀကေသာ ဘေလာ့ အစ္ကိုအစ္မ ေမာင္ႏွမအားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔...
စာမေရးႏိုင္ေသးတာက ပူးေတမအားျပန္ဘူး... ျမန္မာျပည္က ေဆြမ်ိဳးေတြ စကၤာပူ လာလည္တယ္... စကၤာပူမွာ ေနတဲ႔ေဆြမ်ိဳးေတြ ျမန္မာျပည္အၿပီးျပန္မွာမို႔ တတ္ႏိုင္သေလာက္ လိုက္ကူညီတာမို႔ အလုပ္အေတာ္ေလးရွဳပ္တယ္...
ၿပီးေတာ့ အလုပ္ ၂ ခုအကူးေျပာင္းမွာ မစၥတာပီႀကီး ခြင့္ ၁၄ ရက္ေလာက္ခံစားခြင့္ရလို႔ ရဟန္းဝတ္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ ရဟန္းဝတ္ျဖစ္တယ္။ သူရဟန္းဝတ္ေတာ့ ပူးေတက ရဟန္းအစ္မေပါ႔ေနာ္... :P
ရဟန္းဝတ္ေနလို႔ စေနတနဂၤေႏြရက္ေတြ ပူးေတကိုယ္တိုင္ ခ်က္ၿပီး ဆြမ္းသြားကပ္ရတယ္... ျပန္လာရင္ ေနာက္ရက္ခ်က္ဖို႔ ဝယ္ရတယ္....ၿပီးေတာ့ ေနာက္ရက္ ဆြမ္းခ်ိန္မွီ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးစီးႏိုင္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထားရတယ္.... ၿပီးေတာ့ ဘုန္းႀကီးေတြအတြက္ ဆြမ္းဟင္း ဆြမ္းထမင္းခ်က္၊ အခ်ိဳပြဲအတြက္ မုန္႔ေတြ ကိုယ္တိုင္လုပ္တယ္..တနဂၤေႏြေန႔ေန႔လည္စာ ဧည့္သည္ေတြအတြက္ ဒန္ေပါက္ပဲအလြယ္ဆံုးမို႔ ေအာ္ဒါမွာလိုက္တယ္။ ဒါေတာင္ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းခ်က္၊ အခ်ိဳပြဲ၊ ဘာညာ ျပင္ဆင္ရေသးတာပဲေပါ႔။... အိမ္က အတူေနအန္တီက ဆိတ္သားဟင္း၊ ပူတင္း အစရွိသျဖင့္ သူကိုယ္တိုင္ လုပ္ေပးတာေတြရွိသလို ပူးေတလုပ္တာေတြကိုလဲ အန္တီက ေန႔တိုင္း ကူညီေပးပါတယ္...အားလဲနာတယ္...ႏွစ္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းေတြလဲ လာကူႀကတယ္...ပထမဆံုး ဆံခ်(ဆံရိပ္) တဲ႔ေန႔ကေတာ့ ပိတ္ရက္ထိ ေစာင့္ေနရင္ ရဟန္းဝတ္ရမယ့္ရက္ နည္းသြားမွာစိုးလို႔ ႀကာသပေတးေန႔ႀကီး ဝတ္လို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကို မေခၚေတာ့ဘူး... ေခၚလဲလာႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးေလ... မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားစုကေတာ့ သိမ္ဆင္းေလာင္းခ်င္ႀကလို႔တဲ႔..ဒါေပမယ့္ ဦးဇင္းက မေစာင့္ခ်င္ဘူး။ မေစာင့္ႏိုင္ဘူး။ သိမ္ဆင္းေလာင္းတယ္ဆိုတာ သြားစရိတ္၊ လာစရိတ္၊ သိမ္ဆင္းေလာင္းဖို႔ ဝယ္ျခမ္းမွာနဲ႔ သူမ်ားေတြကိုလဲ ဝန္ထုတ္ဝန္ပိုး ေပးသလိုျဖစ္မွာစိုးတယ္... အားနာၿပီး ဖြင့္ရက္မွာပဲ သိမ္တက္လိုက္တယ္... ပူးေတနဲ႔ အိမ္က အန္တီနဲ႔ပဲ သိမ္ဆင္းေလာင္းလိုက္ႀကတယ္...အားလံုး အဆင္ေျပပါတယ္..
တိုးပါးရိုး ဘုန္းေတာ္ႀကီးငါးပါးနဲ႔ ဦးဇင္းမုနိႏၵ သိမ္တက္တဲ႔ ပံုတခ်ိဳ႔ မွ်ေဝလိုက္ပါတယ္....အခြင့္မေတာင္ရေသးေပမယ့္ ခြင့္ျပဳမယ္လို႔ ထင္လို႔ တင္ထားလိုက္ပါတယ္... း)
ဘုန္းႀကီး ၉ ပါး (သကၤန္းအညိဳနဲ႔က ၄ ပါးက SMC က ၃ပါးနဲ႔ ဦးဇင္းအသစ္ ဦးဇင္းမုနိႏၵ ၊ သကၤန္းလိေမၼာ္ေရာင္နဲ႔ ၅ ပါးက တိုပါးရိုးေက်ာင္းႀကီးက)
ကမၼဝါ ရြတ္ဖတ္ေနႀကစဥ္
ဥဳပဇၨာယ္ ဆရာေတာ္ ဦးရာဇိႏၵနဲ႔ဘုန္းေတာ္ႀကီး ၂ ပါး(တပါးက ရွစ္မိုင္ မစိုးရိမ္ေက်ာင္းကတဲ႔ တပါးက လပြတၱာျမိဳ႔က)၊
အန္တီက ဘုန္းဘုန္းေတြအတြက္ ကပၸိယလုပ္ၿပီး သိမ္ဆင္းေလာင္းထားတဲ႔ ပစၥည္းေတြ ျပန္ေကာက္သိမ္းေပးေနတာ.. :P
ဦးဇင္းဘြဲ႔အမည္က ဦးဇင္းမုနိႏၵ တဲ႔ .... (ရဟန္းမဝတ္ခင္ တရက္က အရင္ဘြဲ႔အမည္က မုနိႏၵတဲ႔ သန္႔ရွင္းစင္ႀကယ္ျခင္းလို႔ အဓိပၸာယ္ရတယ္လို႔ေျပာသြားေသးတယ္...)
(ဆရာေတာ္ႀကီး ဦးရာဇိႏၵ)
ဘုန္းႀကီးေတြလဲ ကိုယ့္သပိတ္နဲ႔ကိုယ္ ဘူေဖးပဲ ဘုဥ္းေပးရတယ္တဲ႔။ ...း)
ဘုန္းႀကီးေတြ ဘူေဖး ဘုဥ္းေပးရတာနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ပူးေတေခါင္းထဲ စဥ္းစားမိတာက ဘုန္းႀကီးေတြအေနနဲ႔ တခါထဲ အဝယူသြားၿပီး စားမေကာင္းလို႔ မစားခ်င္လို႔ မကုန္ရင္လဲ မေကာင္းျပန္ဘူး၊ တခါတေလက်ရင္ ျဖစ္တတ္တယ္ေလ... ဘုန္းႀကီး ျဖစ္ျဖစ္ လူပဲျဖစ္ျဖစ္ ရုပ္နဲ႔နာမ္ဆိုတဲ႔ ခႏၶာရွိရင္ ေဝဒနာရွိမွာပဲ။ မစားေသးခင္အခ်ိန္မွာ ဒီေန႔ေတာ့ အစားစားခ်င္စိတ္မရွိဘူးျဖစ္ေနလို႔ အရင္စားသေလာက္ မကုန္ႏိုင္ရင္မေကာင္းဘူးဆိုၿပီး စတိသေဘာနဲ႔ နဲနဲပဲယူသြားလိုက္တယ္ ဆိုပါေတာ့...ၿပီးမွ ကပ္ထားတဲ႔ ဆြမ္းဟင္းတမ်ိဳးမ်ိဳးေႀကာင့္ ခံတြင္းလိုက္လာတယ္ဆိုရင္ ဘုန္းဘုန္းေတြက သကၤန္းတလႊားလႊားနဲ႔ ဟင္းေတြထားထားတဲ႔ ေနရာကို ထယူရမွာလား... ဒကာေတြကို ယူေပးပါဦးလို႔ ေျပာရမလား...ဒါမွမဟုတ္ ယူသြားတဲ႔ နဲနဲေလးနဲ႔ပဲ ေတာ္လိုက္ရမလားလို႔။ ပူးေတအသိဥာဏ္ ေသးေသးေလး ျဖဳတ္ဦးေႏွာက္နဲ႔ စဥ္းစားမိၿပီး ဘုန္းႀကီးေတြ ဘူေဖးဘုဥ္းေပးေနတာ ျမင္ေနရတိုင္း စိတ္မေကာင္းဘူး...ဘုန္းႀကီးေတြအေနနဲ႔ကလဲ အသားက် အဆင္ေျပေနၿပီးသား ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာပါ...
ပထမဆံုးေန႔ကဆို ပူးေတက ဘုန္းႀကီးေတြ ဘုဥ္းေပးလို႔ရေအာင္လို႔ ရန္ကုန္က ငပိရည္က်ိဳေလးကပ္တယ္...ငပိရည္ကိုပါ ဘူေဖးဘုဥ္းရမွာမို႔ ခံုေပၚပဲတင္ထားရမယ္တဲ႔။ ပူးေတက ပန္းကန္လံုးအေသးေလးနဲ႔ ဘုန္းႀကီးေတြ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးတဲ႔ ခံုေပၚမွာပဲ တင္ထားမွ ျဖစ္မွာေပါ႔လို႔.. ငပိဆိုတာ နဲနဲေလးပဲ ထည့္ၿပီးဘုဥ္းေပးမွ အဆင္ေျပမွာေပါ႔လို႔။ တခါထဲ အၿပီး ငပိရည္ေတြကို ထမင္းေပၚပံုဆမ္းသြားလို႔မျဖစ္ဘူးလို႔ ပူးေတက ထင္မိတယ္။ စီးတီးေဟာက ျမန္မာဆိုင္ေတြမွာေတာင္ ငပိေရထည့္ဖို႔ ေကာ္ခြက္အေသးေလးေတြ ခ်ထားေပးၿပီး အဲဒီေကာင္ခြက္ေလးေလးကမွတဆင့္ လိုသေလာက္ေလး ထည့္စားရတာမ်ိဳးေလ....
ေနာက္ၿပီး မဟာစည္ၾသဝါဒခံတဲ႔ေက်ာင္းေတြမွာရွိတယ္။ ေဘာဇနဥ္ မတၱဥဴ (စာလံုးေပါင္း မွားေနလိမ္႔မယ္... ေျပာခ်င္တာက ေဘာဇနင္ မတ္တင္ညဴ ) လက္ရာမက်န္ေအာင္ ဆြမ္းဘုဥ္းေပးရမယ္ လို႔ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက တင္းက်ပ္စြာ မိန္႔ႀကားခဲ႔တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ လက္ရာမက်န္ေအာင္ဆိုတာက ပန္းကန္ထဲမွာ ထမင္းေစ႔ေလး တေစ႔ေလးေတာင္ မက်န္ေအာင္ ဘုဥ္းေပးရတာပါ...မဟာစည္မွာ ဘုန္းႀကီးေတြေရာ ေယာဂီေတြေရာ ေဝယ်ာဝစၥလုပ္တဲ႔ လူေတြေရာ ဒီလိုပဲ ထမင္းတေစ႔မက်န္ေအာင္ စားသံုးရပါတယ္။ မဟာစည္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး မိန္႔ႀကားခဲ႔တာက လူတေယာက္ ထမင္းတေစ႔ ေလလြင့္လိုက္ရင္ လူေပါင္း ၅ေထာင္ေလာက္ ေလလြင့္ရင္ကို ထမင္းငတ္ေနတဲ႔ လူတေယာက္စာ ထမင္းရပါတယ္တဲ႔။ ဆရာေတာ္ႀကီးက ျမန္မာျပည္က လူဦးေရနဲ႔ပဲ တြက္ျပထားခဲ႔တာပါ။ တကမာၻလံုးက လူေတြအေနနဲ႔ တြက္ႀကည့္ရင္ ဆရာေတာ္ႀကီး တြက္ထားတာ နဲေတာင္မွနဲေနပါေသးတယ္။
ဟိုတေလာကေတာင္မွ youtube က video file တခုႀကည့္လိုက္ရေသးတာထင္တယ္...ထိုင္းက ရိုက္တာထင္တယ္။ KFC မွာ ႀကက္ေႀကာ္ ပြဲေတြမွာၿပီး အမ်ားႀကီး ခ်န္ထားခဲ႔တဲ႔ လူနဲ႔ အဲဒီဆိုင္ကေန ႀကက္ေႀကာ္ အရိုးေတြ အႀကြင္းအက်န္ေတြ ေကာက္ၿပီး အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဇနီးနဲ႔ သားသမီးေတြ စားခါနီးမွာ ဘုရားရွင္ရဲ႔ေက်းဇူးေႀကာင့္ စားရတာဆိုၿပီး သားသမီးေတြကို အရင္ဆံုး ဘုရားကို ေအာင့္ေမ႔သတိရခုိင္းတာ။ အဲဒီ youtube video file ေလးၾကည့္ရတုန္းက ရင္ထဲကို တကယ္လာထိတယ္..
အခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဟာမစ္တစ္က မဟာစည္ႀကီးက ဆြမ္းစားတာနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ေယာဂီေတြကို သိပ္မတင္းက်ပ္ေတာ့ေပမယ့္ လႈိင္မဟာစည္ကေတာ့ မဟာစည္ႀကီးကထက္ကို တင္းက်ပ္ပါတယ္။ မဟာစည္မွာ ပူးေတရိပ္သာ ဝင္ကာစက first year ေက်ာင္းပိတ္လို႔။ အဲဒီမတိုင္ခင္ေတြကေတာ့ မိုးကုတ္ရိပ္သာမွာပဲ ဝင္ဖူးတယ္... ၿပီးေတာ့ ေရႊေတာင္ကုန္းသာသနာ့ရိပ္သာ။ ညေနဘက္စဝင္တာဆိုေတာ့ ပထမဆံုးေန႔ အတြက္ အာရံုဆြမ္းကို ေနာက္ေန႔ မနက္ ၆ နာရီမထိုးခင္ေလာက္မွာ စားရတယ္... ပူးေတက မနက္အေဆာႀကီးဆို ဘာမွမစားတတ္ဘူး။ အရည္ေလာက္ေလးပဲ ေသာက္တတ္တာ။ ပထမဆံုးေန႔မွာ ထမင္းနဲ႔ ပဲကတီပါျပဳတ္ေႀကာ္ ၿပီးေတာ့ အခ်ိဳပြဲအတြက္ ေကာ္ဖီ ကိတ္ ၂ မ်ိဳးေလာက္ ဘီစကစ္ ဒါမ်ိဳးေလးေတြ ခ်ထားတယ္...မစားခင္မွာလဲ ဆရာေလးက ဒီေန႔ ဆြမ္းကို ဘယ္သူေတြကလွဴဒါန္းတာျဖစ္ေႀကာင္းနဲ႔ အလွဴရွင္မ်ားကို သာဓုေခၚခိုင္းပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ဆရာေလးက မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး မိန္႔ႀကားခဲ႔တဲ႔ မကုန္ႏိုင္ဘူးထင္လွ်င္ ၾကိဳတင္ဖယ္ခ်န္ၿပီးေတာ့ ေဘာဇနဥ္မတၱညဴ လက္ရာမက်န္ေအာင္ စားသံုးၾကပါလို႔ ေယာဂီေတြကိုေျပာပါတယ္...ပူးေတက အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာေလးေျပာသြားတာ သတိမထားမိလိုက္ပါဘူး... စားတဲ႔အခါက်ေတာ့ မနက္အေစာၾကီးကို ထမင္းမစားတတ္ေတာ့ ၂ လုတ္ ၃ လုတ္စားၿပီးေတာ့ ဆက္မစားႏိုင္ေတာ့ပါဘူး...ဆရာေလးေျပာခဲ႔တုန္းကလဲ ေသခ်ာနားမလည္လိုက္ေတာ့ ကိုယ္မစားခင္ ၾကိဳတင္ဖယ္ထားဖို႔ ေပးထားတဲ႔ စတီးဇလံုအလြတ္ေလးေတြထဲလဲ ၾကိဳမဖယ္ထားလိုက္မိပါဘူး... ၃ လုတ္ေလာက္စားၿပီးေတာ့ အခ်ိဳပြဲအတြက္တိုက္တဲ႔ ေကာ္ဖီေလးနဲ႔ ကိတ္မုန္႔ေလးတခ်ပ္စားၿပီး တရားမွတ္ရမယ့္ ဓမၼာရံုကို ျပန္လာလိုက္ပါတယ္... ဓမၼာရံုေရာက္ၿပီး တရားမွတ္လို႔ျပီးေတာ့ အိပ္ေဆာင္ျပန္ေရခ်ိဳးခါနီးက်ေတာ့ မနက္က ဆြမ္းစားေဆာင္ကဆရာေလးက ၾကြလာၿပီး ပူးေတကို ေယာဂီ မနက္က ဆြမ္းေတြ မကုန္ခဲ႔ဘူး။ အမ်ားၾကီး သြန္ပစ္ရတယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ မနက္က ဆရာေလးေျပာတဲ႔အထဲမွာ ေဘာဇနင္ မတ္တင္ညဴအေၾကာင္းကိုေသခ်ာရွင္းျပပါတယ္... ဒါနဲ႔ ပူးေတလဲ ေသခ်ာနားမလည္မိလို႔ ျုဖစ္သြားတဲ႔အေၾကာင္းကိုေျပာျပၿပီး ေနာက္မျဖစ္ေအာင္ လိုက္နာပါမယ္လို႔ ဆရာေလးကို ဂတိေပးခဲ႔ ပါတယ္... အဲဒီကေန အခုထိ ပူးေတဟာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ အစားအေသာက္ေတြကို မေလလြင့္ေအာင္ စားပါတယ္... ထမင္းဆိုလဲ အရင္စားေကာင္းမေကာင္း မေသခ်ာရင္ နဲနဲပဲထည့္ၿပီးေတာ့ စားပါတယ္။ ကုန္သြားမွ ထပ္လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ ထပ္ျဖည့္ပါတယ္.. ဒီက ေဟာ္ကာစင္တာေတြမွာ ထမင္းစားမယ္ဆိုရင္လဲ ထမင္းနဲနဲပဲထည့္ခိုင္းပါတယ္...ဟင္းလဲ ၂ မ်ိဳးေလာက္ပဲ တခါတေလ ဗိုက္အရမ္းဆာတဲ႔အခါမ်ိဳးမွ ၃ မ်ိဳးေလာက္ပဲ ထည့္ခိုင္းပါတယ္.. ထည့္ခိုင္းတာနဲသြားလို႔ စားေကာင္းလို႔ မဝတာမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္ ဗိုက္အရမ္းဆာလို႔ မဝတာမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္ သစ္သီးတမ်ိဳးမ်ိဳး ဒါမွမဟုတ္ရင္ အသီးေဖ်ာ္ရည္လိုဟာမ်ိဳးေတြ ေသာက္လိုက္ပါတယ္...တခါတေလ ထမင္းဆိုင္ကခ်က္ထားတဲ႔ ဟင္းေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ကိုယ္ကၾကိဳက္ေနတယ္ စားခ်င္ေနတယ္... ဗိုက္ကလဲ အကုန္မဆန္႔ဘူးလို႔ သိတဲ႔အခါမ်ိဳးေတြက်ေတာ့ မစၥတာပီၾကီးကို ပူးေတစားခ်င္တဲ႔ဟင္းေတြ ယူခ်ိုင္းပါတယ္... ပူးေတလဲ ပူးေတစားခ်င္တဲ႔ ဟင္းမ်ိဳးယူၿပီးေတာ့ သူ႔ထဲက ယူစားပါတယ္.. အရင္ အေၾကာင္းမသိခင္ကဆို သူနဲ႔ ပူးေတခဏခဏ စကားေျပာရပါတယ္... သူက ကိုယ္စားခ်င္ေနတာပဲ မွာစားလိုက္ေပါ႔ ဘာကိစၥ ဘာကိုႏွေျမာေနတာလဲ မကုန္ႏုိင္ရင္ ခ်န္ခဲ႔လိုက္ေပါ႔လို႔ ပူးေတကို အျမဲေျပာေလ့ရွိပါတယ္..၂၀၀၉ ရန္ကုန္ျပန္ေတာ့ လင္မယား ၂ ေယာက္ လႈိင္မဟာစည္ကို ၉ ရက္ဝင္ၾကပါတယ္.. အဲဒီမွာ သူသိသြားတဲ႔အခါက်ေတာ့ ပူးေတအစားအေသာက္ေတြကို ဘာေၾကာင့္ေခြ်တာလဲဆိုတာ သူသိသြားပါတယ္... သူလဲ ပူးေတေလာက္ၾကီးလိုက္မေခြ်တာႏိုင္ေပမယ့္ အရင္လိုေတာ့ အရမ္းၾကီးေလလြင့္ေအာင္ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး... အဲဒီမွာေခြ်တာလိုက္လို႔ တေန႔ကို တက်ပ္တန္သည္ ၂ က်ပ္တန္သည္ ပိုထြက္လာတာေလးေတြကိုလဲ ပူးေတတို႔ လင္မယား ၂ ေယာက္လံုးစုဘူးနဲ႔ စုထားၿပီး သပ္သပ္လွဴပါတယ္..အဓိကကေတာ့ ျမန္မာျပည္က လိုအပ္ေနတဲ႔ ေနရာေတြနဲ႕ လွိဳင္မဟာစည္ကို ပိုလွဴျဖစ္ပါတယ္...
(ေယာဂီမ်ား ဆြမ္းစားေနႀကစဥ္)
(ျဖည့္စြက္ခ်က္) ဦးဇင္းမုနိႏၵ လူဝတ္ျပန္ထြက္လာေတာ့ SMC မွာ ဘုန္းၾကီးေတြ (ဆရာေတာ္ၾကီးကအစ) ဘူးေဖးလို ဆြမ္းဘုန္းေပးရတာကို ပူးေတစိတ္မေကာင္းဘူးလို႔။ ဦးဇင္းမုနိႏၵေရာ ဆြမ္းဘုန္းေပးရတာ ဘယ္လိုေနလဲလို႔ မျပည့္စံုမွာစိုးတယ္လို႔ ပူးေတက မစၥတာပီကိုေမးၾကည့္ေတာ့ သူက အဆင္ေျပပါတယ္တဲ႔ ေကာင္းပါတယ္တဲ႔ ဒီမွာလဲ ဆြမ္းေတြ ဆြမ္းဟင္းေတြ waste မျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ႔တဲ႔... စလံုးေတြပါ တရားလာထိုင္ၾက ဆြမ္းလာကပ္ၾက သူတို႔လဲ ထမင္းစားတယ္ဆိုေတာ့တဲ႔ ဒါမ်ိဳးမွလဲ ႏိုင္ငံျခားသားေတြပါ ကိုယ့္ျမန္မာေက်ာင္းမွာ တရားလာအားထုတ္ ကိုယ့္လူမ်ိဳး ဘာသာကို ေလးစားၾကမွာေပါ႔တဲ႔...မဟုတ္ရင္ဆရာေတာ္ေတြ ဘုန္းဖို႔ ပန္းကန္ေတြနဲ႔ကပ္၊ ဆရာေတာ္ေတြ ဘုန္းၿပီးလို႔ ပိုတာေတြကို လူေတြကိုျပန္ေကြ်းမယ္ဆို ကိုယ့္ျမန္မာေတြအတြက္က ဘာမွ မျဖစ္ေပမယ့္ သူတို႔ေတြက ေနာက္ဘယ္လာေတာ့မလဲတဲ႔။ သူမိန္႔တာလဲ (အဲ သူေျပာတာလဲ) ဟုတ္တာပဲ။
လြန္ခဲ႔တဲ႔ တလခြဲ(၂၀၁၂ ခုႏွစ္ မတ္လလယ္)ေလာက္ က ဖားေအာက္ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႔ေက်ာင္းမွာလဲ ဆြမ္းသြားကပ္ေတာ့ ဆရာေတာ္ေတြက ဘူေဖးလိုေတာ့ ထယူစရာမလိုဘူး... ဆြမ္းဟင္းပန္းကန္ေတြနဲ႔ေတာ့ကပ္တယ္... ဒါေပမယ့္ ဆရာေတာ္ေတြက ဆြမ္းဟင္းတမ်ိဳးကို တခါပဲခပ္တယ္.. ခပ္ၿပီးတာနဲ႔ ေဘးနားမွာ ကပၸိယေတြက ေစာင့္ေနၿပီးေတာ့ တခြက္ၿပီးတခြက္ ျပန္ျပန္စြန္႔လိုက္ေရာ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ စားပြဲေပၚမွာ ဆြမ္းဟင္းရည္ေသာက္ ပန္းကန္ေလးေတြပဲက်န္ခဲ႔ေတာ့တယ္။ အဲဒီပိုက်န္တာေတြကို လူေတြက ဆက္စားၾကရတာ.. ဒါမ်ိဳးေလးကို ပိုသေဘာက်မိသလိုပဲ။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတြကို အျပစ္ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး... ဒါကေတာ့ ပူးေတတေယာက္ထဲ အျမင္သပ္သပ္ပါ။ အားလံုးကေတာ့ သာသနာျပဳေနၾကတဲ႔ ရဟန္းဆရာေတာ္ၾကီးေတြပါ.. ပူးေတအားလံုးကို ရိုေသေလးစားပါတယ္.. ဘယ္သူက ေကာင္းတယ္..ဘယ္သူကဆိုးတယ္လို႔ေျပာလိုရင္းမဟုတ္ပါဘူးလို႔။ လက္ရွိလဲ ေက်ာင္းအားလံုးကို အဆင္ေျပသလို အလွဴအတန္းရွိတိုင္း အလွည့္က်သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ ဆရာေတာ္မ်ားကို ပင့္ေလွ်ာက္လွဴဒါန္းေလ့ရွိပါတယ္... ပုဂိၢဳလ္စြဲ ေက်ာင္းစြဲ ေဒသစြဲမထားပါဘူး.. အမွန္တိုင္းဝန္ခံရရင္ေတာ့ ျမန္မာျပည္က ေက်ာင္းေတြ စာသင္ေက်ာင္းေတြကို ဒီကထက္ေတာ့ ပိုလွဴမိပါတယ္လို႔။ ကိုးကြယ္မႈ ယံုၾကည္မႈကေတာ့ အားလံုးအတူတူပါပဲလို႔။
ဘာသာေရးနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ႔ ပို႔စ္လိုျဖစ္ေနေတာ့ ေရးရတာနဲနဲလန္႔တယ္... ကိုယ္ဆိုလိုခ်င္တာတမ်ိဳး စာဖတ္သူ ရသြားတဲ႔ message က တမ်ိဳးျဖစ္မွာေၾကာက္တယ္..
အားလံုးပဲ က်န္းမာရႊင္လန္းၾကပါေစရွင္...အရင္က အစားအေသာက္ေတြကို သတိမထားမိပဲ အေလအလြင့္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ႔ဖူးၾကတယ္ဆိုရင္ ဒီေန႔ကစလို႔ နဲနဲ နဲနဲစီ သတိထားၿပီး မေလလြင့္ေအာင္ ဂရုစိုက္ၿပီး မစားႏိုင္တဲ႔ လူေတြကို ေကြ်းၾကရေအာင္ေနာ္... :D
Please Do not waste the food, A lot of people are hungry in the world.
